Op het achtererf van Rietlandenstraat 10 (niet vrij toegankelijk) is in 1986 bij graafwerk-zaamheden door de eigenaar een middeleeuwse waterput, daterend uit de 11e-13e eeuw, deels blootgelegd.
Stichting Archeologie en Monument nam vervolgens de leiding van de opgraving op zich. In het midden van de opgraving werd een krans van veldkeien gevonden, met een buitendiameter van 3,5m, rond een zwartgekleurde kern, waarvan de doorsnede 1,20m bedroeg. Na uitgraving bleek de put geheel opgebouwd te zijn uit koud op elkaar gestapelde veldkeien met een diepte van 4,5m. Aan de noordkant van deze put werd een tweede put van hout ontdekt. De veldkeien waterput is van algemeen archeologisch en cultuurhistorisch belang voor de middeleeuwse bewoningsgeschiedenis van Zuidbarge en omgeving.
Naast de twee putten duidde een fundering van veldkeien/flinten op de aanwezigheid van een spieker. Na verwijdering van een grondlaag vond men een constructie van flinten van een haast vierkant gebouwtje van ongeveer 3 bij 3 meter. De fundering was gemaakt met grote flinten met de vlakke kant naar binnen. Kleinere flinten vulden de ruimten er tussenin en aan de buitenzijde van de wand. De fundering, waarvan alleen de onderste laag nog aanwezig was, was gemiddeld zeventig cm breed en ongeveer zestig cm hoog. De aangetroffen leem tussen de flinten deed vermoeden dat de binnenkant met leem glad afgewerkt was.
Een spieker is een schuur, waarin koren werd opgeslagen. Ook in de late Middeleeuwen werd er gebruik gemaakt van spiekers. Hierin werden de oogstopbrengsten opgeslagen totdat deze werden opgehaald voor accijnsverplichtingen voor afwonende grootgrondbezitters, zoals de bisschop van Utrecht, kerken of kloosters.
Bron: Het verleden verlicht
